Dag 3 en 4

Na 13.5 slaap hadden we wel weer wat energie. Toch hebben we besloten om een rustig dagje te hebben en een beetje aan het weer te wennen. We ontbeten bij Café de moc naast het hotel. En werden daar geholpen door een vriendelijk man... of vrouw, we weten het nog steeds niet. We weten ook nog steeds niet tegen wie ze nou sprak, dit was de enige Thai die zowel links als rechts tegelijk kon kijken, dus gaven we maar op al haar vragen allebei antwoord.
We hebben daarna heerlijk een paar uur aan het zwembad gelegen waar we hebben gelezen (Boek: Lieveling), gezond, gechilled en gezwommen. 'S avonds zijn we weer richting Koh san road gegaan waar we deze keer wat meer van konden genieten omdat we niet zo moe waren als de dag ervoor. We besloten eerst dat een massage niet mocht ontbreken en zijn onze voetjes en kuitjes een uur onder handen genomen. Daarna hebben we heerlijk thaise noedels gegeten en hebben we geshopt omdat we nog meer op toeristen wilden lijken, de hoedjes mochten natuurlijk niet ontbreken. Na een drankje te hebben gedaan waar de ratten om onze voeten liepen en de kleine kakkerlakken op de tafel, besloten we dat het tijd werd om weer richting het hotel te gaan en lagen we heerlijk om half 1 in bedje.

Dag 4
O God, blijkbaar zitten we nog steeds in het Nederlandse ritme want we werden om half 12 wakker, deze domme dozen zetten dus geen wekker... In razend tempo de tassen ingepakt en besloten richting Koh san Road te gaan om daar even te ontbijten. Waar je in Nerderland tot een uur 11/12 kunt ontbijten, kun je dat hier tot 2 uur. We waren net op tijd, haha oepsie! Vanaf daar hebben we de taxi gepakt naar Wat Poh, een tempel bezoeken mocht natuurlijk niet ontbreken. We hebben onze ogen uitgekeken met alle mooie daken en gouden buddah's, waarvan er 1 45 meter lang was. Rond 4 uur gingen we terug naar Koh San road, waar we even een Pizza hebben gedeeld en terug naar het hotel om onze tassen op te halen. We moesten nog even een tuktuk regelen naar het treinstation, vooraf hadden we in ons hoofd niet meer dan 150 Bath te willen betalen maar zijn eerste bod was 150... Dan is het natuurlijk wel erg aantrekkelijk alsnog te onderhandelen. Meneer gaf ons een preek over wat hij wel niet allemaal moest betalen... Ja hallo wij moeten ook een hypotheek betalen dus wij wilden er gewoon nog minimaal 20 bath af (50 cent)! Hij riep wel even een vriend, en kwam er precies op dat moment net eentje aanscheuren met 80 km per uur en ging gelijk midden op de weg vol in de ankers. Voor 130 mochten we met deze vriendelijke vriend mee. We hebben ons rot gelachen en hij had er flink de gang in. In een ritje van 10 minuten heeft hij 30 bussen afgesneden met zijn kleine tuktuk. Vlakbij het treinstation moesten we onze tickets nog ophalen die wij vooraf hadden gekocht. We werden geholpen door een vriendelijke mannelijke pad die in z'n Thaise robot engels uitlegde dat we nog 70 bath terug kregen. Geen idee waarvoor maar okeeee, we kwamen niet meer bij van het lachen. We hebben er heerlijk een paar donuts voor gehaald. Na een half uurtje gewacht te hebben op het station konden we instappen in de luxe trein. Daar zitten we nu in (toen we dit schreven), op Nik dr bedje en gelukkig heeft het meest irritante kind nu eindelijk dr bek dicht (lees: klimt in de ramen, schopt op de stoelen, stopt de vingers in het stopcontact en is fucking lelijk met dr spleetogen en dr pony)... Carmen dr bed is al 10 keer weer ingeklapt bij iedere hobbel (bovenbed) dus misschien verdwijnt ze straks voorgoed. Nou wij gaan eens kijken hoe de badkamer er hier uitziet en dan maar eens slapen.
Sawadeeka!!!!!