Dag 5,6 en 7

Dag 5

Daar zijn we weer! We lopen een beetje achter met ons verslag dus dit wordt een heel verhaal. De nacht in de trein was geen succes, we hebben geen oog dichtgedaan omdat Carmen met d'r smoel in een TL buis lag en Nik hobbelde erop los. We hadden ons goed voorbereid op de ijzige kou waarvan we dachten dat die er zou zijn maar dat viel reuze mee. Na 2 uur slaap en 8 uur wakker liggen kwamen we aan in Surrah Tani. Daar hebben we bij een restaurantje ontbeten en vervolgens moesten we een uur in de bus naar de haven. Het was heerlijk zonnig en we zaten op het dek van de boot weg te branden (letterlijk) we waren druk bezig geweest met insmeren maar aan het einde dag zagen we toch 13 strepen in ons rug staan. Eenmaal aangekomen op Koh pangan vroeg we ons af hoe we bij ons hostel zouden komen maar dat probleem werd snel voor ons opgelost en werden we eigenlijk gewoon een busje in geloosd. Gelijk even 100 bath aftikken en we konden gaan. We sliep in hostel Yoghurt home........... Toen we daar aankwamen en de deur open deden keken we elkaar alleen maar aan en die blik was genoeg, dit doen we niet meer. 4 stapelbedden, 1 badkamer en thats it. We kwamen er al snel achter dat 5 van de 8 bedden bezet werden door mannelijk kamergenoten. Daarbij lagen we niet naast elkaar, en waren de bedden echt keihard. We zijn even op ons 'balkon' gaan zitten om dit te verwerken. 'Dit kunnen wij' zeiden wij tegen elkaar. Afgesproken dat we zo min mogelijk op onze kamer zouden zijn, dat zou de situatie misschien iets makkelijker maken. Heel onwennig en met veel heen en weer geloop, hebben we onze spullen gepakt en zijn we op het strand gaan liggen. We hebben ons goed ingesmeerd en liggen maar! We hadden gehoopt nog even te kunnen slapen op het strand, maar dat lukte helaas niet.
Toen werd het toch echt tijd om weer terug te gaan naar onze kamer. Bij aankomst zagen we 3 jongens al op het balkon zitten. Ze kwamen uit Chili en hebben eigenlijk niks anders gedaan dan slapen. Dit betekent dus dat we nooit een keertje alleen op de kamer konden zijn...
We hebben zo snel mogelijk gedoucht en zijn weer richting het strand gegaan. Daar lagen een soort ligmatjes en daar zijn we niet meer vanaf gekomen. Lekker wat hapjes en drankjes besteld.
Vervolgens zijn we een stukje gaan lopen richting de Cactus bar waar een vuurspuw battle werd gehouden. Daar hebben we Anus en Janus ontmoet. 2 jochies uit Denemarken met veel humor. En ja, deze jongen noemde zichzelf echt Anus. We hebben in een deuk gelegen. Verder had Car nog een dancebattle met een man, maar helaas verloren. Deze man kon echt dansen!
Na een super leuke avond zijn we terug gegaan naar ons hostel, om heerlijk te slapen op onze steen. Uiteraard waren de Chileense gasten er ook weer/nog, en zij hebben ons echt lang wakker gehouden. Carmen werd Martha genoemd, en ze vroegen haar meerder malen of ze lekker lag op haar steen. Uiteindelijk toch nog ongeveer 2 uurtjes geslapen. Top!

Dag 6

Onze afspraak stond nog steeds: zo min mogelijk in de kamer verblijven. Dus zijn we 9 uur ons bed uit gegaan. Je snapt natuurlijk dat de rest nog in volledige coma lag.
We zijn gaan ontbijten en hebben onze spullen gepakt voor het strand. Daar hebben we heerlijk mensen gekeken, het boek Lieveling uitgelezen en een klap gemaakt;-)
's Avonds was de fullmoon party. Na eerst even gegeten te hebben en we terug kwamen bij ons hostel zat het halve dorp op ons balkon, er werd een feestje gehouden en weer dachten we: zo niks voor ons dit. Maar ondertussen kwamen we niet meer bij van het lachen. Iedereen liep in en uit onze kamer om even wat te lozen in onze plee. Top! Natuurlijk hebben we wel even al onze spullen in ons kluisje gegooid. We hebben nog geprobeerd een leuk shirtje te scoren voor de full moon party maar dat is niet gelukt, wel hadden we een mooie bloemenkrans op ons hoofd en verf op onze armen (ook in de vorm van bloemen). Op het strand keken we onze ogen uit: wat een mensen. We zijn weer richting de cactus bar gelopen, daar hebben we een bucket gehaald, zijn op een bankje gaan zitten en ineens zagen we een geverfde arm met daarom: Call me Anus. Toen wisten we dat we onze vrienden weer gevonden hadden. We zijn eigenlijk de hele avond op ons bankje blijven zitten maar hebben genoeg meegemaakt. Een meter voor ons werd iemand ten huwelijk gevraagd, aan de andere kant heeft er iemand van het podium af volle bak de grond gekopt en we hebben ook nog eens een swingende penis gezien. Deze avond is Nikki ook nog eens de sleutel kwijt geraakt van ons hostel. Rond 5 uur namen we weer afscheid van Janus en Anus en zijn we terug gegaan naar onze home-party. Net toen we terug kwamen, kwamen de Chilenen ook weer thuis en wilden nog even door partyen met ons. Wij zijn afgehaakt, Carmen heeft nog een poging gedaan om er 1tje haar steen af te schoppen maar toen hij in slaap bleek te zijn gevallen zijn we lekker samen in Nikki d'r bedje gaan slapen.

Dag 7

Over dag 7 hebben we niet zoveel te vertellen. We hebben onze zaken geregeld om van dit eiland af te komen en zijn tot etenstijd op het strand gaan liggen. We waren gebroken door de afgelopen 3 nachten weinig slaap. 's Avonds hebben we eindelijk eens lekker zitten bunkeren en rond 9 uur lagen we al in bed. Het heeft de hele nacht keihard geregend, maar dan ook echt keihard. We hebben eindelijk redelijk goed geslapen. Dit was ons laatste nachtje in Koh pangan en in een hostel. We hebben genoten van het eiland, de full moon party en grappige herinneringen overgehouden aan onze ervaring in een hostel... maar het is mooi geweest.

Tot snel! xxxx